Φορέας Διαχείρισης

Αναρτήθηκε στο ιντερνετ το βίντεο που δημιουργήθηκε στα πλαίσια του προγράμματος BIG "Προστατευόμενες Περιοχές Natura 2000 στη Δυτική Ελλάδα"

.be">

Την Παρασκευή 29/07/2016  ο Φ.Δ./Λ.Μ. και οι Ορνιθοπαρατηρητές Μεσολογγίου απελευθέρωσαν με επιτυχία 4 σπιτοκιρκίνεζα στο Εθνικό Πάρκο Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου – Αιτωλικού.

Τα κιρκινέζια έφτασαν στο Εθνικό Πάρκο μετά από επικοινωνία με τον Σύλλογο προστασίας και Περίθαλψης Άγριας Ζωής «ΑΝΙΜΑ» και η απελευθέρωσή τους έλαβε μέρος στο Λεσίνι από τα στελέχη του Φ.Δ./Λ.Μ. κ. Γιάννη Κασβίκη - Υπεύθυνο του Τμήματος Επόπτευσης & Φύλαξης και κ. Νίκο Παλαιό – Επόπτη του Φ.Δ. και τον κ. Νίκο Νούλα (I.B.A. Caretaker Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας & εθελοντή του Φ.Δ./Λ.Μ.)

Για να κατεβάσετε την Αίτηση Επίσκεψης πατήστε εδώ

Μπορείτε να μας στείλετε την συμπηρωμένη Αίτηση με email στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. ή με φαξ στο 2632055094

1)ΟΔΙΚΗ: Η πρόσβαση στο νομό μπορεί να γίνει με τη χρήση αυτοκινήτου μέσω του υπάρχοντος οδικού δικτύου δια του Εθνικού Άξονα Πατρών – Αντίρριου – Ιωαννίνων. Το Μεσολόγγι απέχει 250km. από την Αθήνα και η συντομότερη διαδρομή είναι να πάρετε την εθνική οδό Αθηνών-Πατρών και στο Ρίο να περάσετε απέναντι. Μια εναλλακτική διαδρομή, πιο ειδυλλιακή και γραφική, είναι μέσω Ιτέας.

Χιλιομετρικές Αποστάσεις Από Μεσολόγγι:

2)ΑΣΤΙΚΗ: Υπάρχει τακτική λεωφορειακή σύνδεση της Αιτωλοακαρνανίας με την Αθήνα καθώς και αρκετές πρωτεύουσες νομών. Για περισσότερες πληροφορίες  ρωτήστε στους σταθμούς των Κτελ

3) Με ferryboat: Κατά τους θερινούς μήνες υπάρχει ακτοπλοϊκή σύνδεση με την Ιθάκη και την Κεφαλλονιά από τον Αστακό.

4)Με αεροπλάνο: Καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου πραγματοποιούνται τακτικές πτήσεις προς το αεροδρόμιο της  Αθήνα από διάφορους προορισμούς της Ελλάδας και του εξωτερικού.  Επίσης πραγματοποιούνται τακτικές πτήσεις από την Αθήνα και διάφορους προορισμούς του εξωτερικού προς το αεροδρόμιο του Άκτιου, ενώ κατά τους θερινούς μήνες υπάρχουν και charter  προς τα αεροδρόμια του Άκτιου και του Άραξου.

5)Με ιπτάμενο δελφίνι ή  Καταμαράν

6)Με βάρκες, καΐκια και μικρά πλοία

Η ανθρώπινη δραστηριότητα που έχει αναπτυχθεί στην περιοχή και σχετίζεται άμεσα με το φυσικό περιβάλλον, μπορεί να χωριστεί στις παρακάτω κατηγορίες

ΑΛΙΕΥΤΙΚΗ  & ΙΧΘΥΟΤΡΟΦΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Και στις λιμνοθάλασσες συναντάς τις μαγικές εικόνες που δημιουργεί η παραδοσιακή αλιεία, δραστηριότητα γνωστή σ’ ολόκληρο το πανελλήνιο για τις άπειρες ιδιαιτερότητές της. Η αλιεία γίνεται εδώ και αιώνες με παραδοσιακό τρόπο και εξακολουθεί να αποτελεί βασικό παράγοντα ευημερίας της τοπικής κοινωνίας. Πολλοί οι τρόποι εξαλίευσης μέσα από τη λιμνοθάλασσα, εντυπωσιάζουν σε ευρηματικότητα (οι χοβιοί και οι τσιπούρες πιάνονται ακόμη και με τα χέρια). Τράϊνες, παραγάδια, καλαμίδια, πυροφάνια όλα σε δράση αλλά και τα μοναδικά ανά την Ελλάδα «σταφνοκάρια» δηλαδή τα σκάφη με το οριζόντιο δίχτυ που με μοχλό ανεβαίνει απότομα όταν περνούν τα ψάρια και τα πιάνει. Όμως ο βασικός και γενικευμένος τρόπος αλιείας γίνεται στα «ιβάρια» με ειδικές παγίδες που τοποθετούνται στα στόμια επικοινωνίας των λιμνοθαλασσών με την ανοιχτή θάλασσα (Πατραϊκό Κόλπο). Τα ψάρια, καθώς βγαίνουν στην ανοιχτή θάλασσα για να γεννήσουν (ή για να βρούν δροσερά νερά το Καλοκαίρι και ζεστά το Χειμώνα) πιάνονται σ’ αυτές τις παγίδες που λέγονται «πήρες» και από εκεί τα βγάζουν με απόχες οι ψαράδες. Η ψαρο-γαστρονομία της περιοχής είναι φημισμένη. Κάθε είδος ψαριού έχει την εποχή του, δηλαδή μια περίοδο που είναι παχύ και που ωοτοκεί. Η καλύτερη περίοδος για τα περισσότερα είδη είναι μεταξύ Ιουλίου – Οκτωβρίου. Τότε οι ψαράδες παίρνουν από τις «μπάφες» (τους θηλυκούς κέφαλους), το περίφημο αυγοτάραχο. Κατά το χειμώνα, τα ψαρο-εδέσματα που βασιλεύουν είναι το Χέλι, το Λαυράκι και ο Γοβιός. Σε κάθε εποχή τα αλιεύματα μαγειρεύονται με πολλούς τρόπους. Το χέλι, για παράδειγμα, μαγειρεύεται με 11 διαφορετικούς τρόπους. Πάντα, δεν λείπουν και τα παστά ψάρια, κυρίως κέφαλοι και τσιπούρες αλλά με πιο νόστιμο από όλα τον Σπάρο, που λόγω του πάχους του έχει διπλάσιο βάρος από τον αντίστοιχο ίδιας ηλικίας της ανοιχτής θάλασσας.
Ιχθυοκαλλιέργειες:Οι θαλάσσιες ιχθυοκαλλιέργειες αναπτύχθηκαν κυρίως στα Δυτικά παράλια και στις Εχινάδες νήσους μετά το 1990. Η παραγωγή τους σήμερα υπολογίζεται σε περισσότερο από 10.000 τόνους κυρίως σε λαβράκια, τσιπούρες.
Προϊόν Ονομασίας Προελεύσεως (ΠΟΠ): Η άμεση και έμμεση απασχόληση με τη λιμνοθάλασσα προσφέρει περισσότερες από 1000 θέσεις εργασίας

ΓΕΩΡΓΙΚΗ ΚΑΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Μετά την σταθεροποίηση της κοίτης του Αχελώου και την ανάπτυξη του Αδρευτικού συστήματος, τεράσιες εκτάσεις έχουν αποδοθεί στην γεωργία στους κάμπους του Λεσινίου, Κατοχής, Νεοχωρίου, Ευνηχωρίου. Εχουν αναπτυχθεί μηχανικές καλλιέργειες βαμβακιού, μηδικής, καλαμπόκι κλπ, καθώς επίσης οπωροκηπευτικών, εσπεριδοειδών. Ενώ στους παρακείμενους λόφους σημαντική είναι η καλλιέργεια της ελιάς. Η κτηνοτροφική παραγωγή έχει εξίσου σημαντική παρουσία σε αιγοπρόβατα, μοσχάρια και χοιρινά μη σταβλισμένα.

Μια ακόμη παραδοσιακή δραστηριότητα που συγκαταλέγεται σ’ εκείνες που έχουν να επιδείξουν σπάνιας γραφικότητας εικόνες, είναι και αυτή της κτηνοτροφίας. Εκατοντάδες βοοειδή βόσκουν στους εκτενείς αλμυρόβαλτους της περιοχής, από μια τοπική ράτσα που έχει προσαρμοστεί να ζεί ελεύθερα χωρίς σταβλισμό. Πρόσφατα προστέθηκαν και κάμποσα βουβάλια. Μαζί τους, στην έκταση «Θολό», ένα κοπάδι άγρια άλογα συμπληρώνει την εικόνα του βουκολικού τοπίου.

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΛΑΤΙΟΥ

Στην περιοχή του Μεσολογγίου συναντάμε δύο τέτοιους τόπους. Έναν στη θέση Τουρλίδα και έναν στη θέση Άσπρη. Οι παραγωγή αλατιού στην αλυκή που βρίσκεται στη θέση Άσπρη φτάνει τους 100.000 τόνους ποσότητα που αντιστοιχεί περίπου στο 60% της Ελληνικής αλατοπαραγωγής.

ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Τα ήρεμα νερά της λιμνοθάλασσας, τα διβάρια, οι γαΐτες, οι πελάδες, τα πουλιά, οι εθνικοί αγώνες των Ελεύθερων Πολιορκημένων είναι μερικά από τα στοιχεία που συγκίνησαν και συγκινούν επαγγελματίες και ερασιτέχνες ζωγράφους, φωτογράφους, κινηματογραφιστές.

Η ΟΡΝΙΘΟΠΑΝΙΔΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΑΡΚΟΥ

Στην ευρύτερη υγροτοπική περιοχή έχουν μέχρι σήμερα παρατηρηθεί 290 είδη πουλιών. Από αυτά, τα 220 είδη απαντώνται κανονικά ενώ τα υπόλοιπα απαντώνται ακανόνιστα, περιστασιακά ή τυχαία. Τουλάχιστον 70 είδη είναι σπάνια και απειλούμενα σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.  Το ενδιαφέρον των πουλιών κατανέμεται εποχιακά ως εξής :

Χειμώνας: Οι διαχειμάζοντες πληθυσμοί πάπιων και φαλαριδών παρουσιάζουν ένα μέσο ορό που για τα τελευταία 10 χρόνια προσεγγίζει τα 25.000 άτομα. Σε ορισμένα έτη ο πληθυσμός της Φαλαρίδας ξεπερνά το 1% του ευρύτερου Ποντοευρωπαικού πληθυσμού (>30.000 άτομα) κάτι που αποτελεί και κριτήριο ένταξης της περιοχής στις σημαντικές, για τα πουλιά, περιοχές της ΕΟΚ (Important Bird Areas in the EEC, ΙCBP 1981).  Ανάλογο κριτήριο αποτελεί ο διαχειμάζων πληθυσμός χαραδριομορφων (τρυγγών, σκαλίδρων, χαραδριών, τουρλίδων κ.α.) που φθάνει τα 15.000 άτομα και είναι ο μεγαλύτερος από κάθε άλλο ελληνικό υγρότοπο. Ιδιαίτερη μνεία αξίζει να γίνει για το Βροχοπούλι (Pluvialis apricaria) που τα τελευταία χρόνια ο διαχειμάζων πληθυσμός του κυμαίνεται μεταξύ 2000 - 3500 ατόμων. Και γι αυτό το είδος όπως και για τον Λεπτοόραμφο Γλάρο (Larus genei) ισχύει το κριτήριο 1%. Σημαντικά μεγάλος είναι και ο διαχειμάζων πληθυσμός της Αβοκέτας (Recurvirostra avocetta), με αρκετές εκατοντάδες.  Με πολλές εκατοντάδες διαχειμάζουν και οι διάφοροι ερωδιοί όπως ο Αργυροτσικνιάς (Εgretta alba, ) ο Ασπροτσικνιάς (Egretta garzetta) και ο Σταχτοτσικνιάς (Ardea cinerea). Αλλά σπάνια και απειλούμενα είδη που απαντώνται στην περιοχή κατά την χειμερινή περίοδο είναι ο Αργυροπελεκάνος (Pelecanus crispus) με περίπου 200 άτομα, η Χουλιαρομύτα (Platalea leucordia) με περίπου 100 άτομα και το Φοινικόπτερο (Phoenicopterus ruber) με περίπου 10.000 άτομα. Οι κορμοράνοι (Phalacrocorax carbo) έχουν πρόσφατα ξεπεράσει τα 6.000 άτομα και αντικατοπτρίζουν την εξέχουσα ιχθυοπαραγωγή της περιοχής.  Τέλος, στα διαχειμάζοντα αρπακτικά περιλαμβάνονται ψαραετοί, βασιλαετοί, στικταετοί και σπανιότερα χρυσαετοί και θαλασσαετοί και στεπογέρακα.

Μεταναστεύσεις: Χιλιάδες υδρόβια και παρυδάτια πουλιά σταθμεύουν στο Δέλτα και τρέφονται επί πολλές ημέρες αναπληρώνοντας τα ενεργειακά τους αποθέματα για το υπόλοιπο μακρύ ταξίδι τους.  Ορισμένα είδη όπως ο Μαχητής (Philomachus pugnax), η Χαλκόκοτα (Plegadis falcinellus), ο Πορφυροτσικνιάς  (Ardea purpurea), ο Αργυροτσικνιάς  (Egretta alba), ο Σιγλίγουρος  (Numenius phaeopus), το Μουστακογλάρονο  (Chlydonias hybridus), το Αργυρογλάρονο Chlydonias leucoptera), ο Καλαμοκανάς  (Himantopus himantopus)  και το Νεροχελίδονο  (Glareoloa pratincola) είναι διεθνώς απειλούμενα και ο υγρότοπος της περιοχής παίζει καθοριστικό ρόλο στην επιβίωσή τους.  Δεκάδες είδη στρουθιόμορφων διέρχονται και σταθμεύουν στο εθνικό πάρκο. Ασποκώλες (Oenanthe sp), στριτσίδες (Hipolais sp), ποταμίδες (Acrocephalus sp), μυγοχάφτες (FIcedula sp), κεφαλάδες (Lanius sp), Φυλλοσκόποι (Phylloscopus sp) και άλλα.

Φώλιασμα: O υδροβιότοπος της περιοχής μελέτης εξακολουθεί ακόμη να παραμένει αξιόλογος και σημαντικός, όχι μόνο ως προς την διαχείμαση και τις μεταναστεύσεις των πουλιών αλλά και ως προς το φώλιασμα.  Η περιοχή είναι ιδιαίτερα αξιόλογη ως προς το φώλιασμα των γλαρονιών και ιδιαιτέρα του Νανογλάρονου (Sterna albifrons), του Ποταμογλάρονου (Sterna hirundo και του σπάνιου Γελογλάρονου (Gelochelidon nilotica).  Επίσης φωλιάζουν αρκετά ζευγάρια Νεροχελιδόνας (Glareola pratincola), Πετροτριλίδας (Burhinus oedicnemus),  Στρειδοφάγου (Himantopus ostralegus, Καλαμοκανά (Himantopus himantopus), Αβοκέτας (Recurvirostra avocetta), Θαλασσοσφυριχτή (Charadrius alexandrinus) και Κοκκινοσκέλη (Tringa totanus). Ένα ακόμη απειλούμενο είδος που εξακολουθεί να φωλιάζει στα γύρω χωριά είναι και ο Λευκοπελαργός (Ciconia ciconia). Στα χωριά φωλιάζει και το  Σπιτοκιρκίνεζο (Falco naumanni) με πολλές δεκάδες ζευγάρια. Ένα ακόμη σπάνιο αρπακτικό που φωλιάζει στους μεγαλύτερους λόφους είναι ο Φιδαετός (Circaetus gallicus). Ακόμη φωλιάζουν τα όρνια (Gyps fulvus) και πετρίτες (Falco peregrinus). Τα πιο χαρακτηριστικά στρουθιόμορφα που φωλιάζουν στους αλμυρόβαλτους είναι η Γαλιάντρα (Melanocorypha calandra), η Μικρογαλιάντρα (Calandrella brachydactyla), ο Κατσουλιέρης (Galerida cristata), η Κιτρινοσουσουράδα (Motacilla cinerea) και η Λευκοσουσουράδα (Μotacilla alba).