Φορέας Διαχείρισης

Στην περιοχή της Βαράσοβας - Μεσολογγίου - Αιτωλικού αναφέρονται τα παρακάτω είδη, τα οποία είναι ενδημικά ελληνικά (Ελ), ενδημικά μικρότερων ή μεγαλυτέρων περιοχών (Ε) ή σπάνια στην περιοχή. Τα ενδημικά της Δυτ. Ελλάδας σημειώνονται με Εδ και της Νότιας με Εv.

(Ε)       Alkanna orientales (Ν. Ελλαδα και Ν.Δ. Ασια). Βρισκεται σε βράχια κοντά στο Μεσολόγγι και στη Βαρασοβα.

(Εν)     Campanula drabifolia (Ν. και Αν. Ελλάδα). Βρίσκεται σε φρύγανα κλπ. κοντά στο Μεσολόγγι και στους πρόποδες της Βαράσοβας.

(Εδ)     Centaurea alba ssp. heldreichii (Δυτ. Ελλάδα). Βρίσκεται σε ασβεστολιθικούς βράχους της Βαράσοβας κοντά στη θάλασσα (Κρυονέρι)

(Εδ)     Centaurea niederii (Δυτ.Ελλαδα). Σε βράχια βορείως του  Αιτωλικού.

(Εν)     Centaurea spruneri (Ν.Δ.Ελλαδα και Ν. Αλβανια)

Centaurium maritimum Γενικά κοινό φυτό αλλά πάντοτε σποραδικό και σπάνιο, σε αμμουδιές και λιβάδια.

Fraxinus exelsior Γενικά σπάνιο σε δάση

(Ε)       Galium intricatum (Ελλάδα και Ν. Αλβανία) Σε φρύγανα και ανοικτά πετρώδη μέρη της Βαράσοβας.

(Εν)     Inula parnassica (K.& N. Ελλάδα). Σε βράχια  των ορεινών ζωνών.

(Εδ)     Petrorhagia fasciculata (Δυτ. Ελλάδα). Σπάνιο σε πετρώδη μέρη.

(Εν)     Ptilostemon gnaphaloides (Ν. Ελλάδα & Κρήτη). Σε βράχια της Βαράσοβας.

(Ελ)     Reseda tymphaea. (Ελλάδα, κυρίως Δυτ.). Σπάνια σε χαλικώδη και βραχώδη μέρη της Βαράσοβας. 

            Ruta montana  Σπανιότατο σε ξηρούς λόφους.

(Εν)     Silene squamigera (K. & N. Ελλάδα). Σπάνιο σε πετρώδη μέρη.

(Ε)       Silene ungeri (Βαλκανική). Σε θαμνώνες και βραχολίβαδα του Αιτωλικού.

              Scrophularia heterophylla (Κ. & Ν. Ελλάδα, Ιόνιο, Αιγαίο)

(E)       Scabiosa tenuis (Β. Δ. & Κ. Ελλάδα, Αλβανία)

(Ελ)     Smyrnium orphanidis (Ελλάδα, Αιγαίο). Σπάνιο σε χαλικώδη και φρυγανώδη μέρη της Βαράσοβας.

(Εν)     Stachys acutifolia (K. & N. Ελλάδα). Σε βράχια, λιβάδια και ελαιώνες

(Εδ)     Stachys parolinii (Δυτ. Ελλάδα). Στα ανατολικά τμήματα της Βαράσοβας

(Ε)       Stachys spinulosa (Βαλκανική). Σπάνιο σε ξηρούς λόφους και εγκαταλειμμένους αγρούς κοντά στο Αιτωλικό.

(Εδ)     Teucrium halacsyanum  (Δυτ. Ελλάδα) Σε βράχια της Βαράσοβας

            Thalictrum lucidum Σπάνιο, σε υγρά μέρη μεταξύ Αιτωλικού και Νεοχωρίου.

            Hydrocharis morsus - ranae Σπανιότατο. Σε στάσιμα  νερά του Μεσολογγίου.

(Εν)     Allium callimischon (Κ. Ελλάδα και Κρήτη). Σε παραθαλασσίους βράχους κοντά στο Μεσολόγγι.

(Εν,δ)   Strangweia spicata (Ν. και Δ. Ελλάδα). Σε πετρώδεις λόφους κοντά στο Μεσολόγγι.

(Ε)       Crocus sieberi (Ν. Βαλκανική, Αιγαίο). Σε ανοικτά μέρη και φρύγανα της Βαράσοβας.

(Ε)       Fritillaria graeca ssp. thessala (Ν. Βαλκανική). Σε φρύγανα

Ελ)       Centaurea aetolica, ενδημικό της Ελλάδας και  Ophrys argolica που είναι σπάνιο με μικρούς πληθυσμούς και αναφέρεται ως σπάνιο στον κατάλογο της IUCN

Τα Centaurea heldreichi και Centaurea niederi αναφέρονται ως κινδυνεύοντα (Ε) στον κατάλογο της IUCN, ενώ το Stachys parolinii, Teucrium halacsyanum, Reseda tymphaea, Silene squanigera  και Centaurea spruneri ως σπάνια (R).  Στην περιοχή των εκβολών του Αχελώου αναφέρονται τα  Centaurea niederi (βράχοι λόφου Παναγιά), Fraxinus exelsior, Silene ungeri, Stachys spinulosa, Scabiosa tenuis, Teucrium halac­syanum (βράχοι λόφου Παναγιά) και  Fritillaria graeca. Στην περιοχή των Εχινάδων νήσων και ιδιαιτέρα στην Ν. Οξεία, για την οποία υπάρχουν αναφορές, εκτός από τα Teucrium halacsyanum, Galium intricatum  και  Scrophularia heterophylla, που αναφέρονται παραπάνω και υπάρχουν και στην Ν. Οξεία, απαντώνται ακόμη τα Stachys ionica ενδημικό του Ιονίου και φυόμενο σε σχισμές ασβεστολιθικών βραχολειβαδων, καθώς και η  Vicia microphylla, ενδημική της Ν. Ελλάδας, του Ιονίου και του Αιγαίου, αλλά απαντώμενη με αφθονία.  Ας σημειωθεί επίσης ότι το Stachys ionica χαρακτηρίζεται ως σπάνιο (R) στον κατάλογο της IUCN.