Φορέας Διαχείρισης

Μετά από τα ατυχή γεγονότα της δηλητηρίασης και θανάτου 7 τουλάχιστον όρνιων της περιοχής Αρακύνθου Μεσολογγίου, δύο ακόμη (ευτυχώς ελαφρώς) δηλητηριασμένα πουλιά περιθάλφθηκαν από τον εθελοντή της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας (ΕΟΕ) κ. Νίκο Νούλα. Το ένα προήλθε από περιοχή της Πρέβεζας και το άλλο από τα Ακαρνανικά. Τα πουλιά μετέφερε ο κ. Νούλας με την αρωγή του Φορέα Διαχείρισης Λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου (εφεξής ΦΔ). Φιλοξενήθηκαν στο Μεσολόγγι περί το 20ήμερο σε κατάλληλο χώρο του κ Νούλα που περιφράχθηκε με δαπάνη του ΦΔ από τον κ. Νούλα και στέλεχος του ΦΔ. Στο διάστημα αυτό, με πρωτοβουλία του Δασολόγου (και ορνιθολόγου) κ. Ρήγα Τσιακίρη, τα δύο πουλιά δακτυλιώθηκαν και μαρκαρίστηκαν με ειδική ετικέτα ορατή από μακριά προκειμένου, όταν απελευθερωθούν, να μπορούν να καταγράφονται και να αποδίδουν πολύτιμα στοιχεία. Στη διαδικασία αυτή,  πλήν του κ. Νούλα και κ. Τσιακίρη ήσαν παρόντες παράγοντες του Δασαρχείου (ο κ. Δασάρχης Μεσολογγίου Γιώργος Φούντας και ο κ. Γιάννης Δεληγιάννης) και του ΦΔ (Πρόεδρος κ. Φώτης Περγαντής και Συντονιστής κ. Γιάννης Σελιμάς). Την καθοδήγηση του μαρκαρίσματος είχε ο κ. Δ. Βασιλάκης, Δασολόγος-Ορνιθολόγος με ειδικευμένη και μακροχρόνια επί του θέματος εμπειρία. Είναι αξιοσημείωτο το ότι στην έμπρακτη διαδικασία συμμετείχε ενεργά ο ίδιος ο κ. Δασάρχης.

Προετοιμασία του Όρνιου πριν τη Δακτυλίωση (σκέπασμα κεφαλής, ασφάλιση ποδιών).
Διακρίνονται οι κ.κ. (από αριστερά) : Δ. Βασιλάκης, Γ. Φούντας (Δασάρχης Μεσολογγίου),   Ι. Δεληγιάννης, Ρ. Τσιακίρης, Ν. Νούλας

Στο ένα Όρνιο δόθηκε το όνομα «Αλέξης» προς τιμή του κυρίου Αλέξη που τον βρήκε και μας ειδοποίησε. Δέκα μέρες μετά την δακτυλίωση ο «Αλέξης» (που φέρει την ετικέτα με νούμερο 18) απελευθερώθηκε στις 5-8-2017 στην περιοχή του Αρακύνθου αφού προηγουμένως του τοποθετήθηκε και δορυφορικός πομπός που προσφέρθηκε δωρεάν από τη Βουλγαρική ΜΚΟ Fund for Wild Fauna and Flora (FWFF) η οποία διεξάγει πρόγραμμα προστασίας και επανεισαγωγής του Όρνιου στη Βουλγαρία.  

Τοποθέτηση ετικέτας για οπτική αναγνώριση μακρόθεν και πομπού GPS

Ο «Αλέξης» πέταξε κανονικά αερογλιστρώντας αλλά προσγειώθηκε αμέσως λίγο χαμηλότερα. Εκεί παρέμεινε για 3 ημέρες σχεδόν αδρανής. Αυτό ανησύχησε την τοπική ομάδα (Δασαρχείο Μεσολογγίου, Φορέας Διαχείρισης και Ελλην. Ορνιθ. Εταιρεία) που τον παρακολουθούσαν κάθε μέρα. Τελικά πέταξε στην απέναντι μεριά του Φαραγγιού του Αγ. Νικολάου. Την επόμενη (10-8-17) ο κ. Νούλας, που τον «ανάστησε» και τον παρακολουθούσε καθημερινά, τον πλησίασε και εκείνος του έκανε την χάρη να γυροπετάξει για λίγο πάνω από το κεφάλι του κι έτσι σιγουρευτήκαμε ότι πετάει κανονικά.  Τελικά, εδώ και τέσσερις ημέρες το πουλί πετάει καθημερινά με συντροφιά άλλα 13 όρνια του Αρακύνθου και παρακολουθείται δορυφορικά η κάθε πορεία του.

Ο «Αλέξης» έτοιμος για απογείωση

Δύο ημέρες μετά την απελευθέρωση (με το τηλεσκόπιο στην απέναντι ορθοπλαγιά)

Ο άλλος γύπας (με όνομα «Νικολέτα» και ετικέτα με αριθμό 16), ταξίδεψε για την Αθήνα, όπου η κ. Μαρία Γανωτή του κέντρου περίθαλψης «ΑΝΙΜΑ» την παρέλαβε και την φιλοξενεί για λίγο καιρό σε κατάλληλο χώρο, παρέα με άλλα πουλιά του είδους από την Κρήτη. Τα πουλιά αυτά θα επανενταχθούν και θα απελευθερωθούν ώστε να  αντικαταστήσουν τον πληθυσμό που δηλητηριάστηκε. Σε ένα από αυτά (μάλλον στη «Νικολέτα») θα τοποθετηθεί και πομπός που παραγγέλθηκε από το Δασαρχείο Μεσολογγίου.
Ο ΦΔ ήταν παρών και βοήθησε σε όλες τις διαδικασίες όπως και στις μεταφορές των πουλιών και τις μετακινήσεις των συνεργατών για την παρακολούθηση των πουλιών. Όμως ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει σε δύο ξεχωριστά πρόσωπα που συνέβαλαν αποφασιστικά στην όλη προσπάθεια και συγκεκριμένα στον κύριο Ρήγα Τσιακίρη που είχε την πρωτοβουλία και συντόνισε το όλο εγχείρημα αλλά και στον κύριο Νίκο Νούλα, τον ακάματο εθελοντή και καθημερινό «εργάτη και ψυχή» της όλης προσπάθειας. Ο Φορέας μας, ως άμεσος ενδιαφερόμενος για την προστασία τέτοιων πολύτιμων ειδών του Εθνικού μας Πάρκου τους ευχαριστεί ιδιαίτερα αλλά και όλους όσους συνέβαλαν. Τέλος θα ήταν σημαντικό να ευχαριστήσουμε τον πτηνοτροφικό συνεταιρισμό Ιωαννίνων « Πίνδος» που παρείχε τροφή για τα όρνια κατά το διάστημα της περίθαλψής τους.
Ήταν μία πολύ «παραγωγική» εμπειρία που οφείλεται σε μία άψογη εποικοδομητική συνεργασία αρχών και προσώπων. Έτσι μπορεί να διασωθεί τελικά ένα πολυτιμότατο είδος πτηνού  που βρίσκεται στην ηπειρωτική Ελλάδα στο χείλος της εξαφάνισης.